Читать онлайн Czarnoksiężnik z Archipelagu [A Wizard of Earthsea - pl] автора Гуин Урсула К. Ле - RuLit - Страница 48
Jak czytamy w książce „Łódź w baśni i legendzie”, Węsad podszedł do fabryki Karola Scheiblera. Powiedział, że po okazyjnej cenie może mu sprzedać cudowne maszyny, które napędzała para. Parowe maszyny zamontowano w fabryce łódzkiego króla bawełny. Tak jak radził mu kuzyn Boruta, zaczął siać nieszczęście wśród robotników. Ci uznali bowiem, że te maszyny zamontowano specjalnie, tak by ich wyrzucić na Przez te maszyny i czorta, który je tu sprowadził nasze dzieci będą głodować! - krzyczeli robotnicy. [polecane]16670823,19012091,19017657,19009047,19035979,6495600;1;CZYTAJ INNE ARTYKUŁY[/polecane]Legenda głosi, że któregoś dnia podeszli do maszyny parowej. By czuć się pewniej, mieli ze sobą święte obrazy i sztandary z kościoła. W środku zobaczyli małą, czarną postać, która na ich widok zaczęła chichotać. Robotnicy rzucili się na diabła. Przy okazji zaczęli niszczyć wszystko, co znajdowało się w fabrycznej hali. Ich największym wrogiem był jednak „parowy potwór”. Zaczęli rozkręcać maszynę. Ale rozległ się wybuchł, maszyna zaczęła zionąć w kierunku robotników parą. Ich protest na nic się zdał. Scheibler nie zerwał „paktu z diabłem”. A Węsad szybko zaskarbił sobie kolejnych fabrykantów z Łodzi, u których pojawili się kolejne maszyny parowe. Nieżyjący już łódzki przewodnik Bogusław Zawadzki opowiadał historię o tajemniczym kamieniu z Widzewa. Podobno mieszkańcy tej dzielnicy przekazywali sobie ją z pokolenia na pokolenie. Ta legenda jest związana z widzewską parafią św. Kazimierza oraz fabrykantem Oskarem Konem, jednym z właścicieli Widzewskiej Manufaktury. Widzew rozwijał się przemysłowo. Powstawały nowe fabryki jak wspomniana Wi-Ma i „Ariadna”. Mieszkało tu też coraz więcej ludzi. Brakowało tylko kościoła. Juliusz Kunitzer, twórca Widzewskiej Manufaktury, człowiek który przyczynił się rozwoju Widzewa, nie był lubiany przez robotników. Traktował ich surowo i płacił najniższe stawki. Ale to właśnie on zaczął myśleć o tym, by zaspokoić potrzeby duchowe robotników i wybudować dla nich Pod koniec XIX wieku sporządzono projekt budowy kościoła pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny - opowiadał nam przed laty Bogumił Zawadzki. - Jego projekt sporządził architekt Stefan Lemeńe, ten sam który projektował kościół św. Katarzyny w Zgierzu. Nigdy go nie DALEJ >>>>
Legenda o galaktičkim junacima ( japanski 銀河英雄伝説 Ginga Eiyū Densetsu ), znan i po kratici LOGH, je japanska ZF franšiza koja obuhvaća romane autora Yoshikija Tanake, mangu, OVA anime seriju koja je emitirana od 1988. do 1997. te nekoliko anime filmova. Niti manga niti anime nisu službeno pušteni u englesku i hrvatsku distribuciju.
Legenda o Łodzi. Skąd się wzięła nazwa miasta ? :0 :0 February 26, 2013, 7:01 am Próbą ukazania początków naszego miasta jest legenda o łodzi chłopa Janusza i założeniu przez niego osady nad rzeczką. O chłopie przezwiskiem Janusz wiemy z czternastowiecznych dokumentów, że był... View Article Dworzec Łódź Fabryczna :0 :0 February 26, 2013, 9:20 am Łódź Fabryczna to dworzec kolejowy i stacja czołowa w Łodzi na linii do Koluszek, powstała z inicjatywy przemysłowca Karola Scheiblera w 1866 r. Według klasyfikacji PKP, przed zamknięciem ze względu na... View Article
Legenda o Juracie ćw. 2 - Legenda o Juracie ćw. 3 - Legenda o Juracie ćw. 1 - Jaki był Piast Kołodziej? Legenda o Łodzi Test. autor: Kittyloooooll. Klasa 5
zapytał(a) o 20:23 Legenda Łodzi Odpowiedzi Tarotka odpowiedział(a) o 00:23 Legenda Janusza czyli skąd pochodzi nazwa miasta Łódź O chłopie przezwiskiem Janusz wiemy z czternastowiecznych dokumentów, że był pierwszym łódzkim sołtysem, a urząd swój sprawował we wsi o nazwie Łodzią (łac. Lodzą, dokument z XIV wieku). Poza tym nic pewnego o tym Januszu nie wiadomo, toteż rychło wszedł do legendy. Zapewne nie pałał wielką miłością i posłuszeństwem do rycerskich czy duchownych panów z łęczyckiego grodu, skoro puścił się sam w górę rzeki Bzury na południe i zbiegł w puszczę. Widać niezbyt dobrze mu się tam działo. I oto znajdujemy go w legendzie do dziś jeszcze powtarzanej w różnych wersjach na starych Bałutach, Widzewie i Stokach. Spotykamy tego pierwszego łodzianina z wiosłem w dłoni, jak przedziera się jakimś czółnem chybotliwym czy łodzią przez chaszcze, znacząc od czasu do czasu siekierką nadbrzeżne konary, by nie zmylić drogi. U źródeł Bzury, na Rogach i Rożkach, pełno było błota i kałuż. Tylko wąski, dziki dukt leśny przedzielał je wówczas od nowych źródeł i drugiej rzeczki zaczynającej swój bieg już na późniejszych Dołach i Sikawie. Była to dzisiejsza Łódka, przed wiekami zwana po prostu Starą Strugą. Janusz przeciągnął po tych błotach swą łódź dalej na południe i zachód. I znów z trudem odpychał się jakimś drągiem o płytkie dno owej strugi. Obowiązkowo -jak na owe czasy wymagano i jak głosi opowieść -miał mieć w tobołku w swej dłubance jakiś obrazek święty czy figurkę szczęśliwą... Dopłynął tedy do miejsca, gdzie dziś stoją stare kamienice przy Zgierskiej w parku Staromiejskim (dziś już rzeczka płynie w skrytym kanale). Tu Janusz poczuł, że jego stara ojcowska łódź jakby była pełna kamieni i dalej ruszyć nie może. Czy ten obrazek tak mu zaciążył, czy też, co bardziej prawdopodobne, dno się nadwerężyło uciążliwą jazdą i woda w łodzi przybrała; dość, że o dalszej podróży nie było już mowy, choć rzeka biegła jeszcze dalej na zachód. Wyszedł więc chłop z łodzi na brzeg, wyciągnął tobołek i trochę pomedytował. Później przez mieliznę wyciągnął ową łódkę ku wyższemu, północnemu brzegowi. Wdrapał się na wzgórek, rozejrzał wokoło i nabrał otuchy. Okolica była sposobna, na zdrową! spokojną wyglądała. Wnet chciał sporządzić sobie szałas na nocleg, by na drugi dzień łódź oporządzić i próbować płynąć dalej, lecz gdy chwilę pobył na brzegu, spotkała go pierwsza przygoda, zaczął padać ulewny deszcz. Nie zraziło go to wcale. Ściął kilka grubszych gałęzi i ustawił na nich swą łódź dnem do góry. Posłużyła mu za schronienie przed burzą. Stała się pierwszym ludzkim dachem w tej okolicy... Rano posłyszał Janusz głosy puszczy. Wokoło rozbrzmiewały ptasie śpiewy, słychać było stukanie pracowitych dzięciołów, brzęczenie dzikich pszczół. Okolica przemawiała doń swojsko i kusiła: , - ...Tu się zadomowisz, tu oporządzisz; będzie nam z sobą dobrze, żaden książę ani biskup czy inny wielmoża nie dostrzeże cię tu... pracę ci, choć mozolną, dam - mówiła dalej puszcza. - Nie poskąpię drzewa na budulec ni miodu z dzikich barci, a może czasem i tur, żubr lub łoś ci się trafi... Przemówiło to do niego. Został. Dopiero nadchodząca jesień wygnała go z domku "pod łódką". Począł ścinać kłody pod pierwszą własną prawdziwą chatę! A szałas z łódką jako dachem zachował potem długi jeszcze czas na pamiątkę swego tu przybycia. Jeszcze później związał się z jakąś dziewczyną z dalszych stron, być może aż z odległego o milę Widzewa... Następne chaty już z synami i wnukami wznosił. Osiedli obok ojca i dziada na wzgórkach, które po wiekach Górkami Plebańskimi tu nazwano, gdyż powstał tam później drewniany kościółek. Niedługo, bo już w piątym pokoleniu, rozłożył się w tym miejscu kwadratem targowy Stary Rynek, a było to przy drogach leśnych wiodących na północ do Zgierza, na zachód pod Strugę, na południe do Piotrkowa i Drewnowiczów i na południowy wschód do Wolborza... Minęło sto, a może dwieście lat od tamtych czasów. Dopiero przyszłe pokolenia słuchając opowieści gminnej - jak to ich odważny i pracowity prapradziad przedzierał się przez tę gęstwinę swoją mizerną łódką, która na mocy jakiegoś dziwnego uporu płynąć dalej nie chciała i tu nabrawszy wody w miejscu stanęła - nazwali to miejsce na wieczną pamiątkę po prostu Łodzią... Mieszkańcom tej osady wydało się jednak z czasem, że to zbyt mały dowód szacunku i miłości dla przodków, na dodatek więc i rzekę, która była niegdyś drogą ucieczki, a stała się przez samotną wyprawę przodka nadzieją lepszego jutra, nazwali podobnie - Łódką... Uważasz, że ktoś się myli? lub Krzysztof Zaleski. 3.09.1949 — 20.10.2008. #film. Autor: Culture.pl. Udostępnij: Reżyser teatralny, aktor filmowy i teatralny, scenarzysta. Urodził się 3 września 1949 roku w Lipinach Śląskich (dziś Świętochłowice). Zmarł 20 października 2008 roku w Warszawie. Krzysztof Zaleski ukończył Wydział Filologii Polskiej na

Najlepsza przesyłka dla Twojej Książki! Szybka i tania Przesyłka Biznesowa Poczty Polskiej:√ zawsze 7,5 zł (przedpłata) lub12 zł (pobranie) bez względu na ilość zamówionych pozycji√ w cenie powiadomienie SMS (tzw. pre-awizacja na tel. komórkowy)√ szybkość dostarczenia przesyłek (porównywalna z kurierskimi)Odbiór osobisty w Łodzi:Pn. - Pt. (mapka dojazdu)Wpłatę za zmówienie prosimy uregulować do 7 dni. Wypełnij formularz dostawy, dziękujemy. Sienkiewicza 56 (lewa oficyna)Łódź 90-058tel. 42 6310711 kom. 514113128 Autor Janusz StępowskiTytuł Legenda o masztowej sośnieRok wydania 1979Wydawnictwo Morskie Projekt okładki, obwoluty Jan Misiek Format W: 17 Sz: 11Rodzaj oprawy twardaLiczba stron 64Stan pozycji dobry

Pełna Miska. Barbara Wierzbicka. O Tadziu kłamczuchu i jego mamie. Dominika Jakubowska. Ballada o słoniu Julianie i misce z dziurką. Anna Gotkowicz. Lokomotywa. Robert Huzik. Ćwirek w Łodzi, czyli niezwykła historia dzielnej prządki i małego wróbelka.

Ślepy Maks – historia łódzkiego Ala Capone Ciekawostki o Łodzi 0 4 (1) Nasze postrzeganie mafii i gangsterów zostało w dużej mierze ukształtowane przez popkulturę. Obecnie świat przestępczy to dla nas albo osoby pokroju kultowego Ojca Chrzestnego, albo Słowika i jego pruszkowskiej świty. Okazuje się jednak, że mafia może mieć zupełnie inną twarz – taką ... Czytaj więcej Widzenie w Łagiewnikach – legenda o powstaniu kapliczki św. Antoniego Legendy łódzkie 0 5 (1) Barokowa, drewniana kapliczka świętego Antoniego znajdująca się w Łodzi-Łagiewnikach, to jedna z dwóch kapliczek, jaka zachowała się do dzisiejszych czasów, a należała do zespołu franciszkańskich kaplic łagiewnickich, który liczył sześć obiektów. Łagiewniki – ... Czytaj więcej Piekielne maszyny Scheiblera – legendarne dzieje łódzkiego fabrykanta Legendy łódzkie 0 5 (1) Łódzkie legendy to możliwość zyskania ciekawych i cennych informacji o rodowodzie Łodzi. Jedną ze słynnych legend, którą warto przedstawić, stanowi opowieść o piekielnych maszynach. Król bawełny na Księżnym Młynie Łódzki Scheibler to król bawełny na Księżn... Czytaj więcej Warkocze panny Piotrkowskiej, czyli legenda o powstaniu najważniejszej łódzkiej ulicy Legendy łódzkie 1 5 (1) Jan Sztaudynger pisał kiedyś: „To największą Łodzi troską, By Łódź całą zmieścić na Piotrkowską”. Nazywana od dawien dawna przez młodych ludzi Pietryną, stanowiła główne miejsce przechadzek łodzian. O ulicy Piotrkowskiej mówi się, że to połowa historii mias... Czytaj więcej Ballada o Januszu i Sarze (legenda o Łodzi) Legendy łódzkie 1 (1) Łódź, podobnie jak inne większe miasta, ma swoją legendę dotyczącą powstania jej nazwy. Twórcą tego miana ma by, według opowieści gminnej, chłop Janusz, który potem stał się również pierwszym łódzkim sołtysem. Historia, z pozoru prosta, kryje w sobie zaró... Czytaj więcej Skąd wzięła się nazwa miasta Łodzi? W jaki sposób powstała Piotrkowska, najsłynniejsza łódzka ulica? Te i inne legendy łódzkie poznasz razem z nami! Zobacz, ile niewyjaśnionych tajemnic na temat dziejów naszego miasta kryje się w niezwykłych opowieściach przekazywanych z pokolenia na pokolenie!

Legenda o św. Kindze Ustaw w kolejności. autor: 127klasa2. Legenda o Skarbniku O rety! Krety! autor: Pracownia1. Zerówka Klasa 1 Klasa 2 Klasa 3 Klasa 4. Legenda o Piaście - plan wydarzeń Ustaw w kolejności. autor: Nataliakossyk.
2/14 Przeglądaj galerię za pomocą strzałek na klawiaturze PoprzednieNastępne Jedna z nich mówi o Januszu. Czy to on został pierwszym mieszkańcem Łodzi? Miał to być chłop, który mieszkał w okolicach grodu łęczyckiego. Od dziecka był jednak krnąbrny. Nie okazywał posłuszeństwa rycerstwu, panom, duchownym. Być może to spowodowało, że opuścił rodzinną wieś. Ruszył w górę rzeki Bzury. Część drogi pokonał łódką, część pieszo. Z czasem dotarł do rzeki zwanej Starą Strugą, czyli do dzisiejszej Łódki. Wokół była ogromna puszcza. Z trudem, odpychając się wiosłem od płytkiego dna dopłynął w okolice dzisiejszego Rynku Staromiejskiego. Tam musiał zakończyć podróż łódką. W płytkiej wodzie było pełno kamieni. Nie mógł już płynąć dalej. Jak głosi legenda, wyciągnął na brzeg łódkę, wszedł na pobliski pagórek i zaczął przygotowywać się do noclegu. Ale rozpoczęła się ulewa, zaczęło grzmieć. Janusz wyciął kilka drzew, na nich oparł swoją łódkę i pod nią znalazł schronienie. Zmęczony podróżą usnął. Gdy się rano obudził usłyszał dziwne Tu się zadomowisz. Tu oporządzisz. Będzie nam z sobą dobrze. Żaden książę ani biskup czy inny wielmoża nie dostrzeże cię tu - przemówiła do niego puszcza. - Pracę ci, choć mozolną, dam. Nie poskąpię drzewa na budulec, ni miodu z dzikich barci, a może czasem i tur, żubr lub łoś ci się trafi . I Janusz został w tym miejscu. Początkowo dom stanowiła odwrócona łódka. Z czasem zbudował sobie chatę, założył rodzinę. Jego żoną została dziewczyna ze wsi Widzew. Urodziły się im dzieci. Miejsce, w który osiadł zaczęto nazywać Lodzią, a potem stała się Łodzią. CZYTAJ DALEJ >>>> . 186 159 117 187 341 392 193 47

legenda o łodzi janusza