🦓 Wokulski Cechy Romantyka I Pozytywisty

Nie wiadomo czy w Wokulskim było więcej romantyka czy pozytywisty. Tematyką powieści jest również kompilacja wzorów romantycznych i pozytywistycznych, oraz krytyka haseł pozytywizmu"pracy u podstaw" czy też 'pracy organicznej".

Stanisław Wokulski jest głównym bohaterem powieści pt. „Lalka” Bolesława Prusa. Jest to człowiek epoki przejściowej, łączący w sobie typowe cechy dla romantyka i pozytywisty. Wokulski jest przedstawicielem bogatego mieszczaństwa. Z miłości do arystokratki wyjechał, aby pomnożyć swój majątek. Praca dla bohatera jest podstawową wartością. Chętnie pomaga ubogim ( praca w podstaw), zakłada spółkę do handlu ze Wschodem (praca organiczna). Fascynuje go nauka, to właśnie dla niej poświęcił lata swojej młodości. Zdobywanie wiedzy motywuje go do artykuł aby odblokować treśćStanisław Wokulski jest głównym bohaterem powieści pt. „Lalka” Bolesława Prusa. Jest to człowiek epoki przejściowej, łączący w sobie typowe cechy dla romantyka i pozytywisty. Wokulski jest przedstawicielem bogatego mieszczaństwa. Z miłości do arystokratki wyjechał, aby pomnożyć swój majątek. Praca dla bohatera jest podstawową wartością. Chętnie pomaga ubogim ( praca w podstaw), zakłada spółkę do handlu ze Wschodem (praca organiczna). Fascynuje go nauka, to właśnie dla niej poświęcił lata swojej młodości. Zdobywanie wiedzy motywuje go do pracy. Stanisław to jednak człowiek żyjący uczuciami poprzedniej epoki. Przeżył nieszczęśliwą miłość, której powodem było wewnętrzne rozdarcie i skłonność do depresji. Czytając poezje Mickiewicza rozpoznaje uczucie, które nigdy nie znajdzie spełnienia, gdyż pokochał „ pannę wysokiego urodzenia”. Jego kochanka wymaga od niego szlacheckiego pochodzenia, co było sprzeczne z pozycją Wokulskiego. Wokulski wychowywał się na lekturach Mickiewicza. Można je nazwać tak zwanymi „ książkami zbójeckimi”, które ukształtowały w bohaterze ideał kobiety. Takiego idealnego wzorca kochanki poszukiwał i uznał, że Izabela Łęcka może spełniać owe wymagania. Jednak rzeczywistość była inna. Łęcka okazała się pustą, pozbawioną uczuć kobietą, niezasługującą na miłość Wokulskiego. Ale Stanisław poprzez postawę romantyka tego nie zauważył. Dzieła Mickiewicza stały się przyczyną konfliktów Wokulskiego z samym sobą, klęski, a nawet upadku, czego skutkiem była próba popełnienia samobójstwa. Patriotyzm także przyczynił się w jakiejś mierze do porażki bohatera. Udział w powstaniu styczniowym jest symbolem bezgranicznego poświęcenia się ojczyźnie. Miłość tą odczytuje również w poezji Mickiewicza: „tyś oddał narodowi, coś miał najlepszego”. Naród jest uznany przez Wokulskiego za przyczynę porażki „to oni są wini twoim, moim i naszym nieszczęściom”. Myślę, ze Wokulski przegrał swoje życie jako romantyk i jako pozytywista. Jako romantyczny kochanek poświęcił wszystko dla kobiety, którą czynił sensem i celem swojego życia. Kochał kobietę, która była dla niego bóstwem, nigdy jednak nie doczekał się odwzajemnienia uczuć. Wychowany na romantycznej poezji Mickiewicza, zakochany w jednej kobiecie, nie potrafił już odnaleźć innej miłości. Natomiast jako pozytywista był przekonany, ze pracą i wiedzą zmieni swoją pozycję w społeczeństwie, wstąpi do świata salonów i będzie żył jak arystokracja. Jednak było to niemożliwe.

Dylematy i wybory zakochanego pozytywisty postaram się przedstawić na podstawie dwóch fragmentów „Lalki”. W pierwszym fragmencie zaczerpniętym z rozdziału pt.: „Widziadło” przenosimy się do Paryża - miasta, w którym Wokulski poznał starszego profesora imieniem Geist. Był on francuskim fizykiem, chemikiem, który ^{Stanisław Wokulski, bohater powieści Bolesława Prusa Lalka to człowiek przełomu dwóch epok – posiadał w sobie cechy romantyka i pozytywisty. Żył na zrębie dwóch epok, oglądając się wstecz, nieustannie szedł do przodu, będąc wiernym ideałom romantycznym, włączał się swoją pracę w realizację programu pozytywistów. O jego romantycznej duszy świadczy jego patriotyzm oraz pojmowanie miłości. Wokulski poświęcał się dla ojczyzny, brał udział w powstaniu styczniowym, narażał życie, za co został zesłany na Syberię do Irkucka. W 1870 r. wrócił do kraju, gdyż jak wyznał, tęsknił za ojczyzną. Gotów był ofiarować jej całą swoją wiedzę i umiejętności. Lecz szybko się rozczarował, nikt go nie potrzebował, czuł się wówczas osamotniony i zawiedziony. Uczucie jakim darzył pannę Izabelę Łęcką jest także prawdziwie romantyczne. Wychowany na poezji romantycznej, wierzył w czystą i bezinteresowną miłość. Zakochał się od pierwszego spojrzenia. Nagła i gwałtowna miłość do pięknej arystokratki, staje się sensem jego życia. Bohater przypomina romantycznego kochanka, Wertera czy Gustawa z IV cz. „Dziadów”. Wciąż myśli o niej, pragnie ją uszczęśliwić, nic w życiu nie stanowi dla niego równie wielkiej wartości. Toleruje tylko małżeństwo, jako efekt miłości. By zdobyć serce ukochanej jest gotów do największych poświęceń. Wyjeżdża za granicę, by pomnożyć swój majątek i pokonać bariery dzielące kupca od arystokratki, by być jej godnym. Strony: 1 2 3} - Stanisław Wokulski - bohater łączący w sobie cechy romantyka i pozytywisty. - Obraz społeczeństwa polskiego ,w powieści ukazani sa reprezentanci różnych grup społecznych, środowisk i zawodów Warszawy lat siedemdziesiatych XIX w. • Mieszczaństwo • Arystokracja • Lud • Reszta społeczeństwa – żydzi ,subiekci ,socjaliści…

Wokulski jest przedstawicielem epoki przejściowej, reprezentuje poglądy romantyka i pozytywisty. Wychowany na literaturze romantycznej kocha i walczy jak romantyk, jednocześnie pragnienie wiedzy, chęć zdobycia fortuny i działalność społeczna ujawniają cechy pozytywistyczne.

. 9 47 319 196 280 327 472 232

wokulski cechy romantyka i pozytywisty